liebi Clübbler, es isch mittlerwyyle 15-joohr här sidd mr im 2006 s'erschd moll mit em 10-ab-Vieri Clübbli durch d'Faasnachtsgasse zoge sinn. bhalte mr das im geischd, schwälge in schöne erinnerige.
s'Clübbli sujet drifft au daas joohr voll ins schwarze und "es isch eso koh wies koh isch..."! löhnt uns ainewääg au dä momänt gniesse.
zem Moorgestraich 2021 e Gschicht vo dr Maria Aebersold wo wunderscheen in die ungaddig Zyyt basst:
E Moonet vorem Morgestraich sinn sich zwai friehneri Schuelkamerade am Aeschegrabe begeegnet. "Lueg aa, dr Duuri!" "Lueg, der Fons!" "S isch bald wider Fasnacht! Bisch immer no so verruggt druff? Du - was isch loos? Hesch nooni emool e Blagette am Revers, und s isch doch scho Voogel Gryff gsi! Bisch doch in ere Glygge?» het der Fons gfroggt. "Mer mache Pause! S näggscht Johr denn wider!" "Ah, in dämm Fall gohsch das Johr aifach goo go gässle! Laufsch mit em gwehnlige Volgg hinter emene Zigli dry!" "Naaj, i gang in d Ferie. Mit myner Frau uff die Kanarische Insle!" Der Fons het der Duuri dumm aagluegt - und derno bis zem Adiesaage vo ebbis anderem gschwätzt. *** Am Untere Rhywääg het s'Schuggi Anggehaafe gwohnt. S'het sich vor e baar Moonet e Flimmerkaschte zuedoo ghaa und isch sider ganz lätz gsi. Jeden Oobe het's vorem Guetnachtgschichtli aadrillt, und denn gluegt bis zem Schluss. Mänggmool isch es spoot worde, aber das het em Schuggi Anggehaafe nyt uusgmacht, s het denn aifach am andere Morge lenger gschloofe. S het sich's laischte kenne, s isch frisch pensioniert worde. Wenn ebbe während emene spannende Krimi s Delifoon gschällt het, so het s Schuggi Anggehaafe aifach nyt gheert am linggen Ohr. Mänggmool het's am andere Daag Händel gää mit dr Frindyn, em Dildi Scheesemaier. Das het gsait, es syg doch kai Aard, Oobe fir Oobe am Färnseh sitze und nit emool s Delifoon vonere Frindyn abnäh! Do däät der Mensch jo verbleede, wenn er aifach passiv in dä Kaschte gaff. Ob s Schuggi Anggehaafe iberhaupt no fir e Spazier gängli z haa syg - und ob's au, wie versproche, mit an d Fasnacht kääm? «An d Fasnacht?» het s Schuggi Anggehaafe, die fuuli Drugge, gsait. «D Fasnacht seh-n-i doch sicher in der Telewischen! Was soll i mer in der Strooss go d Fiess abfriere?» Doodruff isch s Dildi Scheesemaier ganz daub ab de Schine. *** Im «Alte Stärne» sin d «Rhyschnapper» am Jasse gsi. Zwai Basler, e Bärner und e Bündner. So zwische zwai Spil het aine gfroggt: «Wenn isch aigetlig der ibernäggscht Jassoobe? Mir schwaant ebbis!" «Am 25. Februar!" rieft der Baizer. Är het's scho im Kaländerli yzaichnet ghaa wägenem Reserviere vom Disch. Derno sait er uff aimool: «Aber am 25. isch Fasnacht, do kaan y kai Disch reserviere! Ibrigens hänn Ihr an sällem Obe jo au anders z tue as jasse! Ihr zwai Basler sin doch inere Schnitzelbangg-Glygge, oder nit, Ruedi und Männi?» Der Ruedi sait: «Unseri Glygge isch uffgflooge. Mer singe nit! Mer hänn Zigge mit em Helgemooler, und in der Gschwindigkait kai andere gfunde.» «Auso, de wird gjasst!» het der Bärner zfride gsait. Aber der Ruedi het der Kopf gschittlet: «Y blyb nit z Basel an der Fasnacht, wenn i nit ka singe! Ygang go Schyfahre!" Doo het der Männi mit emene schnälle Entschluss d Fuuscht uff der Disch ghaue: «Und mir jasse in der hintere Stube, z dritt! Mer mache e Staiger!» *** An der Baimlihoofstrooss hän s Schäreschlyffers gwohnt. Der Noldi Schäreschlyffer isch bynere Glygge gsi und het dorum an jedere Fasnacht s Fridi ellai dehaim glooh. «Kasch jo au d Stadt y! Mach der doch e glunge Goschdym!» het der Noldi als gsait, wenn s Fridi gjoomeret het. Aber s Fridi het aifach der Rangg nie gfunde zem Fasnacht mache - derby isch's en ächti Baslere gsi. s het aifach kai anderi Frau kennt, wo s aazunde het zem en Alti Dante mache. Morgestraich! Scho vor em Drey gumpt der Noldi Schäreschlyffer zem Bett uus. «Kasch's nit erwarte, gäll!» sait s Fridi nydig. s waiss halt, ass vo jetz aa bis am Dunnschtig demorgge nyt meh rächts azfoh isch mit em Noldi. Woon er ab de Schine isch, wird ääs grässlig driebsinnig - und s schlycht noochhär der ganz Daag nummen eso duuch in dr Wohnig ummenander. Der Noldi zaigt sich nadyrlig nimme. Vor luuter Eländ got s Fridi zooben am Achti ins Bett, zieht d'Deggi iber der Kopf, grynt noone bitzli und schlooft y. *** Uff de Kanarische Insle lige der Duuri und sy Frau im Sand. "Waas isch aigetlig mit dir loos?" froggt sy Frau. «Worum fäägnäschtisch anenander? Fählt der ebbis ?" "Dumm Zyg!" brummlet der Duuri und macht d Auge zue. D Fasnacht fählt mer, aber das verstoht s Luggi jo nit, dänggt er und: Wäär i doch numme z Basel! Wäär i doch numme dehaimblibe! - Doo - uff aimool gscheht e Zauber! Uff aimool ligt der Duuri nimm im Sand am Strand vo de Kanarische Insle! Uff aimool lauft er z Basel der Staine bärg durab und het e Piccolo am Muul. Vo alle Syte ruesst's und pfyfft's, und grad kunnt e brächtigi groossi Ladärne vo der Staine häär mit aim druff, wo im Nachthemmli e Ehregarde abschrytet… «Jetz ha-n-i doch gmaint, i syg uff de Kanarische Insle - derby bi-n-i z Basel an der Fasnacht!» Der Duuri isch ibergligglig… *** Am Untere Rhywääg sitzt s Schuggi Anggehaafe vor der Färnsehkischte und ergeret sich iber e tächnischi Steerig. «In der Stadt isch Bedrib, Fasnacht - und ych hogg doo und ha nyt! Wäär i doch mit em Dildi Scheesemaier an d Fasnacht, derno hätt i ebbis! Das Ruesse und Pfyffe heert me jo dur alli Muure, das macht aim ganz verruggt!» s Schuggi Anggehaafe schwätzt sich y, s dät sich iber der Radau vorusse ergere. Derby duet's es haillos gluschte zem hinter ere Glygge dry laufe und gässle wie s letscht und vor letscht Johr... Uff aimool gscheht e Zauber! s färnsehverruggt Schuggi Anggehaafe lauft bletzlig hinter emene Pfyffer bim Casino dure, wo fascht nyt aa het as e Baadhose. Au, dä Pfyffer verschtoht sy Sach! Heerlig isch das, hinter ihm drydäppele mit glaine Schrittli! - Jetz dur d Druggete d Falknerstrooss y… *** Im scheene Bündnerdorf liggt der Ruedi imene lange Stuehl, list Zyttig und fahrt fascht uus der Huut vor Wuet und vor Schmärze. Er het nämlig bym Schyfahre s rächt Waadebai broche. Kai komplizierte Bruch, aber ainewääg: Do liggt er, und ka sich nit riehre. Und z Basel - z Basel isch Fasnacht! «Wäär i doch numme dehaim blibe! Was ha-n-i jetz der foo?» dänggt er, drillt sich e bitz, und stehnt vor Schmärz. Und doo - mer wisse's scho! - doo gscheht e Zauber! Uff aimool hinggt der Ruedi mit sym Gibbsbai z Basel imene Zigli dur d Falknerstrooss hinter ere Färnsehgrytte und emene Baadhooseschangi dry. «Mach mer Blatz!» brielt er der Färnsehgrytte ins Ohr, und druggt sich hinter der Baadhooseschangi, wo graad der Gluggsi pfyfft. Und jetz het er uff aimool e Drummle aahängge, und prompt ruesst er druffloos. Won er sich emool umdrillt, gseht er, ass d Färnsehgrytte e Stägge und e diggi Rolle het, aini mit Helge. Er rieft: «Kemme, mer gehn in e Baiz!» Im Ummeluege stehn si sälbdritt naime inne, und d Färnsehgrytte rollt Helge n uff... Doo kunnt ebber Neyer yne. Lueg aa, der Männi uusem «Alte Stärne»! Und jetz foht dää afoh singe, as d Schwarte grache... Aber will niemets ummeluegt und au niemets loost, mache si bald Schluss und gehn wider uuse uff d Gass. Jetz marschiere si vor em Roothuus dure. Z vorderscht der Baadhooseschangi vo de Kanarische Insle mit em Piccolo, nääbedraa dä mit em Gibbsbai uusem Bündnerland mit der Drummle, hindedraa d Färnsehgrytte, und au der Jassbrueder, wo jetz d Helge drait. Doo fäggt e Nachtheyel derhäär, schliesst sich aa und goht mit ene im Fasnachtsschritt zer Mittlere Brugg. Der Byswind jaggt em Nachtheyel syni Fäägde hooch in d Luft. Der Färnsehgryttene ihri Blitz liechter flunggere uff und ab. Verzauberet goht das Schyssdräggzigli vo fimf komische Gstalte iber d Brugg und wider zrugg, goht der Bluemerain uff und dur d Petersgass zem Noodlebärg und dur all die Gässli, wo vollgstopft sinn mit Glyggene und Gässler. Aber wenn au alles verstopft isch, das Zigli kunnt dure! s isch, wie wenn die Wääse dur alles dure kennte goh, ohni ass me si gseht und kaa uffhalte. Und me gseht si au nit! D Lyt gspyre numme wenn das Gaischterzigli duregoht - e merkwirdig Tschuudere - e sone ghaimnisvolli Erschitterig, wie's alli Basler an der Fasnacht vo Zyt ze Zyt gspyre. Mänggi Lyt empfindes as wien e Gruess vo äänedraa... Aber s isch daasmool nyt vo äänedraa, es sinn unseri fimf Verzauberete, wo unsichtbaar durefääge. *** «Wo aane bisch geschtert zoobe uff aimool verschwunde ?" - het em Duuri sy Frau am andere Morge uff de Kanarische Insle missdrauisch gfroggt. «I ha dr geschtert der ganz Oobe aaglitte! Hättsch uss nahmswys scho derfe s Delifoon abnäh!» het ze der glyche Zyt s Dildi Scheesemaier zem Schuggi Anggehaafe gsait. «I ha Ihne doch gsait, Si derfe nooni ummehumple! Ihr Bai miess Rueh ha! Aber geschtert, wo-n-i Si ha welle bsueche no zoobe spoot, sin Si furt gsi. I lähn jedi Verantwortig fir Ihre brochene Gnochen ab!» het im Bündnerland der Her Doggter der Ruedi aagfahre. «Bisch aifach bletzlig uffgstande und verschwunde! Mir hänn gmaint, s brassier der uff en Abee, aber dernoo bisch iberhaupt nimm zruggkoo!» hänn im «Alte Stärne» d Jassbrieder vom Männi gschumpfe... Jeedi vo däne Figuure het hibscheli gschwige. An der Baimlihofstrooss isch s Fridi Schäreschlyffer am Zyschtig zmiddag am zwelfi uffgwacht, will s Delifoon S gschällt het. Verschloofe hets der Heerer vom Nachtdischli glängt. Der Noldi isch am Droht gsi zem frooge, wie's em gieng. S Fridi aber het numme dumm Zyg glallt...: «Färnsehgrytte - Nachtheyel - Schleyer Gnoche - bruchbasler …" Der Noldi isch scheen verschrogge. «Fridi! Frijidi! Heersch mi? Ych bi's, der Noldi! Bisch ebbe grangg? Loos Fridi: y versprich's: s näggscht Johr mach y kai Fasnacht, s näggscht Johr gehn mer …" S Fridi het scho lang nimm gloost, s het der Delifoonheerer lo abebampele - und het wytergschloofe. In die lääri Luft het teent, was der Noldi no gruefe het: «. . . s näggscht Johr fahre mer furt an der Fasnacht emänd uff die Kanarische Insle oder ins Bündnerland!" S isch aber e Froog, ob s Fridi will…
D Gaischterglygge
vo dr Maria Aebersold